Opknappen woningen statushouders.

Het tweede klushuis van Rotterdam Noordrand in Rotterdam-Zuid.
Van bouwval tot puike woning voor de statushouders.


Na het afronden van de werkzaamheden in het eerste huis dat Protestantse Gemeente Rotterdam-Noordrand beschikbaar heeft gesteld voor statushouders, in de wijk Bergpolder, werd bekend dat er nog een tweede woning opgeknapt moet worden op Rotterdam-Zuid in de wijk Charlois. Charlois dat uitgesproken wordt zoals je het schrijft, Sjaarloos en niet op z’n Frans zoals de TOMTOM het doet, of vele niet Rotterdammers, Sharlwa.


Het betreft hier een bovenwoning met nog een etage erop en een zolder. De zolder is niet geïsoleerd, dus wordt ook niet opgeknapt. In de woonkamer staan 2 gashaarden die het huis moeten verwarmen, de beglazing bestaat uit enkel glas. Er wordt een aannemer in dienst genomen voor het installeren van kunststof kozijnen en dubbel glas. En er wordt door het hele huis centrale verwarming aangelegd. Als ik de woning ga bekijken staan de gashaarden nog in de woonkamer samen met een berg afval wat snel opgeruimd zal worden. Op de bovenverdieping liggen de vloeren nog open voor de aanleg van water en stroomleidingen, levensgevaarlijk want één misstap en je zit met een zeer voetje. Op alle muren zit behang, wat eraf moet, alle kozijnen en deuren moet een kleurtje krijgen.

Boven zijn dat er 5, beneden 4. Alles witten en verven is het advies.


 




Er wordt begonnen op zaterdag 20 februari 2023, er zijn 8 vrijwilligers die allen verwoed beginnen met schuren, behang verwijderen en grondverven. Het ligt in de planning dat er op 6 zaterdag geklust zal worden en dat de woning rond begin april klaar is. Mijn klussersoog, en ook dat van mijn medeklussers, zag dat dit geen haalbare datum was. Dus werd er door de week ook geklust door enkele pensionado’s en mij.


Ik begon met het verwijderen van behang op de bovenverdieping wat redelijk goed lukte.
Hele vellen kwamen los. De muur eronder bleek behoorlijk gehavend te zijn. Mega veel opgevulde gaatjes en
scheuren in de 100 jaar oude muur. Simpelweg over verven zou ‘m niet worden. Bijna alle muren werden gestuukt en hierna met vezelbehang bedekt. Wat fijn dat er onder klussers mensen zijn die kunnen stuken en behangen. Hierna begon voor mij het verffestijn van plafonds en muren. Op de zaterdag werd de animo om te komen wat minder, wat echter ook niet zo erg was, want je liep elkaar al gauw in de weg.


Inmiddels zijn we drie weken verder en alle bouwrommel ligt nog steeds in huis en de vloeren liggen nog open.
Na meerdere belletjes naar aannemers en uitvoerders werd de rommel afgevoerd.
Eindelijk meer ruimte om te bewegen en geen kans meer op een blessure.
Als de muren en de plafonds van de kamers klaar zijn, ga ik verder met het trappenhuis. Ik had de muren voorgestreken. Dit om de absorptie van de muur te verkleinen en loslating van de oude verf te voorkomen. Dit bleek niet helemaal gelukt te zijn, want bij de eerste rol had de oude verf losgelaten en zich als een koek aan mijn roller gehecht. De muur was er ook niet op vooruit gegaan.


Dus de muur nogmaals voorgestreken en laten drogen. In de tussentijd viel er nog genoeg te doen.
Bij de tweede poging ging het goed en kon ik weer een paar liter verf op de muren kwijt. We hebben ook hulp gehad van twee statushouders die heel fanatiek aan het verven van de kozijnen zijn geslagen, onder begeleiding van Syrische
muziek en nog nooit gehoord hadden van afplaktape.

Toen we het zagen was het al te laat en moesten er stukjes muur over gedaan worden. Het was wel heel gezellig en zij hadden ook weer wat geleerd.
Er werd een groepje jonge fanatiekelingen gevonden die de hele bovenverdieping van laminaat voorzagen, op 1 zaterdag. Knap werk.


Het werk begon vorm te krijgen. Nog een kwastje hier en een poetsdoekje daar en weer een ruimte klaar! Ook  beneden schoot het op. Nog een paar liter verf op de keukenwanden en plafond, het toilet (wat een ware gedaante ontwikkeling onderging) en de meterkast. De vloerbedekking zat onder de opgedroogde verfklodders. 

We hielden het voor afgeschreven. Maar de verf liet zich makkelijk wegkrabben en water en zeep dezen wonderen. De
vloerbedekking nog eens flink nagezogen en deze kon blijven liggen op de trap en de overloop. 

Weer een paar eurootjes bespaard.

En zo werd het toch nog begin april, dat er begonnen kon worden met de inrichting van de woning. Een lampje hier, een schilderijtje daar. Aankleding van de huiskamer en de 3 slaapkamers.
Wasmachine voor de wasruimte. Het is prachtig geworden. 


Een mooi project wat door verbondenheid voor elkaar werd gebracht...


Frank Krudde